Μελαγχολία

(Από δημοσίευση φίλου μου σε κοινωνικό δύκτιο https://www.facebook.com/dimmikapa?fref=ufi)
Η μελαγχολία είναι αρρώστια για τους Δυτικούς, βίωμα όμως για τους Ανατολικούς.
(Δικό μου)

Εμείς όπως πάντα είμαστε είτε λίγο στη μέση, είτε λίγο στην απ' έξω.
(Επίσης δικό μου)

Η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονεί.
(Γιώργος Σεφέρης)

μελαγχολία < αρχαία ελληνική μελαγχολία < μελάγχολος < μέλας + χολή

Μέλας < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *melh₂
που στα Σανσκριτικά δίνει mala (βρωμιά)
στα Αγγλικά meal (γεύμα)
Στα Ελληνικά μύλη (ο μύλος που αλέθει), και μέλαν
στα Λατινικά molo (ο μόλος) που όμως οι Ιταλοί ετυμοογούν από το Ελληνικό μόγ-ος και μόχ-θος, συγγενικά του μαχ- (μάχω, μάχιμος) και μαγ- (μάγνητας, μάγας, μάκος, μέγας, magnum)
http://www.stougiannidis.gr/AENAON/AS5/molos.pdf

χολή < αρχαία ελληνική χολή < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *ǵʰelh₃
που στα Αγγλικά δίνει gold, και  yellow,
στα Σλάβικα zolto (χρυσό),
και στα Ελληνικά, χολή, χλωρός, χλοερός και χλόη

Κατα την γνώμη μου η αίσθηση της χολής είναι πικρή, και οι αρχαίοι πρέπει με μελαγχολία να εννούσαν απογοήτευση, εκνευρισμό ή κάτι τέτοιο, και όχι τόσο της αίσθηση νόστου ή στεναχώριας το οποίο καταλαβαίνουμε σήμερα.